ΜΠΟΡΕΙ ΤΟ ΑΥΤΟΣΥΝΕΙΔΗΤΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ ΝΑ ΕΝΥΠΑΡΧΕΙ ΣΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ; ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΤΕΡΟΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΤΕΡΟΚΑΘΟΡΙΣΜΟ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ ΣΤΗ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΘΕΟΛΟΓΙΑ.
Μπορεί το αυτοσυνείδητο υποκείμενο να ενυπάρχει στο πρόσωπο; Παρατηρήσεις για την ετερονομία και τον ετεροκαθορισμό του προσώπου στη νεοελληνική θεολογία.
Η αναζήτηση της θέσης και του ρόλου του χριστιανού στον διαρκώς μεταβαλλόμενο κόσμο της νεωτερικότητας, συνεχώς αναδεικνύει μια σειρά προβλημάτων, στα οποία, κάθε φορά, η Ορθόδοξη θεολογία καλείται να πάρει θέση. Κυρίως, όμως, αναδεικνύει την ανάγκη για ουσιαστικό διάλογο του χριστιανισμού με την εποχή μας, ο οποίος χρειάζεται να απαλλαγεί από αγκυλώσεις και να ευδοκιμήσει σε ολοένα και μεγαλύτερο μέρος της θεολογικής σκέψης.
Παράδειγμα αλλά και καρπός εξωστρέφειας της ορθόδοξης θεολογίας στη συνάντησή της με τις αγωνίες του σύγχρονου κόσμου, αποτελεί και η καλούμενη «θεολογία του προσώπου». Η εν λόγω προσπάθεια, παρότι δεν εξαντλεί όλα τα ζητήματα που θέτει η νεωτερικότητα, συναντήθηκε και διαλέχθηκε, με τη δυτική θεολογία, τη σύγχρονη φιλοσοφία και διανόηση, και εν μέρει με τη σύγχρονη τέχνη και τον πολιτισμό. Η ποικιλία των αναγνώσεων και της κριτικής που δέχθηκε, γονιμοποίησαν, κάποιες φορές, τον θεολογικό προβληματισμό και βοήθησαν στην εμβάθυνση της συζήτησης για τον ρόλο της χριστιανικής θεολογίας στον σύγχρονο κόσμο. Ταυτόχρονα, ορισμένα σημεία της αποτέλεσαν πεδία αντιπαραθέσεων, όχι μόνο θεολογικών αλλά και με τη θύραθεν σκέψη. Ιδιαίτερα η διολίσθηση, ορισμένων εκ των πρωτεργατών της, στην «εθνοθεολογία» και την ανάπτυξη ταυτοτικής συνείδησης των ορθοδόξων κοινωνιών σε αντίθεση προς το δυτικό πολιτισμικό παράδειγμα, μέσω μιας ιδιότροπης ερμηνείας της παράδοσης, απασχολεί έντονα, όσους ασχολούνται με τα ζητήματα αυτά.
Διαβάστε όλο το άρθρο ΜΠΟΡΕΙ ΤΟ ΑΥΤΟΣΥΝΕΙΔΗΤΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ ΝΑ ΕΝΥΠΑΡΧΕΙ ΣΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ; ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΤΕΡΟΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΤΕΡΟΚΑΘΟΡΙΣΜΟ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ ΣΤΗ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΘΕΟΛΟΓΙΑ.
